საქართველოს პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი

ბატონო ვიცე პრეზიდენტო,

საპატიო სტუმრებო,

ძვირფასო მეგობრებო,

ჩემთვის უდიდესი სიამოვნება და უზარმაზარი პატივია მოგესალმოთ აქ, საქართველოში, ამ შესანიშნავ ახალ შენობაში.

ამერიკის შეერთებული შტატების ვიცე-პრეზიდენტის სტუმრობა განსაკუთრებულ პატივს წარმოადგენს და საქართველოს ესოდენ დიდი ხნის მეგობრის მასპინძლობით უდიდეს სიამოვნებას განვიცდი.

ბატონო ვიცე პრეზიდენტო, ძალიან ცოტა ადამიანი თუ აღიქვამს იმ გამოწვევებს, რომელთა წინაშეც ჩვენი ქვეყანა დგას. მათგან კიდევ უფრო ცოტას (ან სულაც არავის) არ აღმოუჩენია ჩვენთვის ისეთი ძლიერი და ბრძნული მხარდაჭერა, როგორც ეს თქვენ გააკეთეთ.

ვსარგებლობ შემთხვევით და დიდ მადლობას მოგახსენებთ ამ დახმარებისათვის, თქვენი რჩევებისა და მხარში დგომისათვის, იმ რწმენისათვის, რომელსაც ჩვენსა და ჩვენი მიზნების მიმართ იჩენთ.

ჯო, ჩემო ძვირფასო მეგობარო, რა დიდებულია, რომ კვლავ, ამჟამად უკვე ვიცე-პრეზიდენტის რანგში დაბრუნდით საქართველოში

განსაკუთრებით ახლა, როდესაც ჩვენი ქვეყანა გზის გასაყარზე იმყოფება.

თქვენ კარგად უწყით, რომ შევძელით აქ აგვეშენებინა რაღაც ისეთი, რაც ამ რეგიონში ადრე საერთოდ არ არსებობდა: თანამედროვე სახელმწიფო.

დროის ძალიან მოკლე მონაკვეთში ჩვენ შევძელით დაგვემარცხებინა კორუფცია, გზა გაგვეხსნა ქვეყნის ეკონომიკისათვის და ძლიერი და ეფექტურად მომუშავე დაწესებულებები და უწყებები ჩამოგვეყალიბებინა.

ჩვენ მემკვიდრეობად მივიღეთ მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე კორუმპირებული სახელმწიფო და მისი ერთ-ერთ ყველაზე უფრო ნაკლებად კორუმპირებულ ქვეყნად გარდაქმნა მოვახერხეთ, რომელიც "საერთაშორისო გამჭვირვალობის ორგანიზაციის" შეფასებით, ამ ნიშნულის მიხედვით, ნორვეგიის, დანიისა და ფინეთის დონეზე დგას.

ჩვენ ახალი სახელმწიფო ავაშენეთ, მიუხედავად იმისა, რომ არც ზეწოლა, არც პროვოკაციები, არც ემბარგო, არც შემოსევა და ოკუპაცია არ დაგვკლებია.

ჩვენ შეგვიძლია ვიამაყოთ იმით, რაც გაკეთდა, მაგრამ ისიც კარგად გვესმის, რომ გასაკეთებელი ჯერ კიდევ ბევრი გვაქვს.

აი ამიტომ გამოვაცხადე გასულ ორშაბათს პარლამენტში დემოკრატიული რეფორმების ახალი ფაზის დაწყების შესახებ.

მაგრამ მოდით ყველას გვახსოვდეს, რომ ჩვენ ახალ დემოკრატიას ვაშენებთ და თან იარაღის ლულა გვაქვს მოშვერილი. ახლაც, ოკუპანტების არტილერია ამ ახალი სასახლის თაღს, ჩვენს ქალაქს უმიზნებს სულ რაღაც 40 კილომეტრიდან.

ცხადია, ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ თქვენ შეგაშინოთ, ჯო, რადგან ვიცი, რომ თქვენი შეშინება სულაც არ გახლავთ ადვილი.

ყოველთვის მემახსოვრება გასული წლის აგვისტოს ის მომენტი, როდესაც ამ შენობასთან ძალიან ახლოს, რესტორნის ტერასაზე ვიჯექით.

ჩვენს თავზე რუსების თვითმფრინავები დაფრინავდნენ, მაგრამ თქვენ უარი უთხარით მიმტანს, როდესაც მან სინათლის ჩაქრობა შემოგთავაზათ.

ჩვენო გამორჩეულო სტუმრებო, ამჟამად, ჩვენი ტერიტორიის 20 პროცენტი და სანაპირო ზოლის ორი მესამედი ოკუპირებულია.

ჩვენს ქვეყანაში, რომლის მოსახლეობა 5 მილიონ ადამიანზე ნაკლებს ითვლის, 500 ათასი ადამიანი იძულებული გახდა საკუთარი სახლებიდან, სოფლებიდან და ქალაქებიდან გამოქცეულიყო.

ეთნიკური წმენდა, რომელმაც ერთ სულ მოსახლეზე გათვლით, ყველაზე უფრო დიდი ლტოლვილთა ნაკადი გამოიწვია, ათეული წლების მანძილზე, მსოფლიოში უპრეცედენტოდ შეიძლება ჩაითვალოს.

ბატონო ვიცე-პრეზიდენტო, ჩვენ შარშან იმავე რაოდენობის ჯარი შემოგვესია, რაც 1968 წელს ჩეხოსლოვაკიაში და 1979 წელს ავღანეთში შეიჭრა.

ჩვენ თავს დაგვეხსნენ და ამჟამად ქვეყნის ნაწილი ოკუპაციის ქვეშ იმყოფება.

მაგრამ მაინც, ქართველი ხალხი ამაყად დგას და მზადაა წინააღმდეგობისათვის; ჩვენ არასოდეს დავნებდებით.

ბატონო ვიცე პრეზიდენტო, როგორც ერთ-ერთმა ჩემმა ევროპელმა მეგობარმა თქვა: "ჩვენ მუდამ ჯეროვნად უნდა შევაფასოთ ქართველი ხალხი; მათ იმდენი მხეცური შემოსევა და ოკუპაცია აქვთ გადატანილი, რომ ეს 3000 წლის ასაკის ამაყი, ღირსებით სავსე ერი ამ ოკუპაციასაც გაუძლებს და გადაიტანს".

მთელი მსოფლიოსათვის მნიშვნელოვანია გაიგოს, რომ ჩვენ არასოდეს დავნებდებით, რომ ჩვენი ბუნებით ნაბოძები მეგობრების დახმარებით, გავაგრძელებთ მშვიდობიან ბრძოლას იმპერიალისტების წინააღმდეგ, რომლებსაც ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობის დაშლა, ჩვენი დამოუკიდებლობის გაუქმება და ჩვენი ისტორიის უკან შემობრუნება აქვთ განზრახული.

მნიშვნელოვანია გავიაზროთ, რომ საქართველო არასოდეს დამარცხდება, ვიდრე ეს მშვენიერი დროშა ამ შენობის თავზე ფრიალებს, ვიდრე ჩვენს გულებში ღვივის თავისუფლების სიყვარული, რაც საქართველოს იდენტურობის გამოხატულებას წარმოადგენს.

მე მინდა სიტყვა მოგცეთ ჯო, რომ ეს დროშა და ეს სიყვარული მუდამ იარსებებს, ხოლო რუსეთის ჯარი ერთ მშვენიერ დღეს დატოვებს საქართველოს.

ძვირფასო მეგობრებო, როდესაც ქვეყნები ოკუპაციის რეჟიმში იმყოფებიან, ისინი საკუთარ თავში იკეტებიან ხოლმე.

ჩვენ სრულიად საწინააღმდეგოდ ვიქცევით.

ჩვენ თოფის ლულა გვაქვს მოშვერილი და ამიტომ, მიგვაჩნია, რომ დემოკრატია ახლა გაცილებით უფრო გვჭირდება, ვიდრე ოდესმე.

მოდით უფრო მეტად ჩავუღრმავდები ამ თემას; ჩვენთვის დემოკრატიასა და უსაფრთხოებას შორის ვაჭრობის საგანი არ არსებობს.

ჩვენი უსაფრთხო გარემო მხოლოდ მაშინ შეიქმნება, როდესაც დემოკრატიას გავაძლიერებთ.

ჩვენ კარგად ვუწყით, რომ უაღრესად რთული და გრძელი გზა გვიძევს წინ და ჩვენი დასავლელი მეგობრების დახმარება გვჭირდება.

დიახ, ეს გზა რთული და ხანგრძლივი იქნება, მაგრამ 2003 წლის ნოემბერში შეუქცევადი (ფუნდამენტური) გადაწყვეტილება იქნა მიღებული იმ რევოლუციის დროს, რომელმაც არა მხოლოდ ჩვენი ქვეყანა, არამედ მთელი რეგიონი შეუქცევადად შეცვალა.

ჩვენ მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ დასავლეთის დემოკრატიული ქვეყნების ოჯახს შევუერთდებოდით.

20 წლის წინათ, ბერლინის კედელი დაინგრა. როდესაც ამ მოვლენას ვადევნებდი თვალს, გავიფიქრე, რომ ამით ევროპა გაერთიანდებოდა და გადაადგილების თავისუფლება სამუდამოდ, ტრიუმფალურად დამკვიდრებდა თავს.

და ახლა, ჩვენი საუბრის მომენტშიც კი, ცემენტის ახალი პარკები, ახალი მავთულხლართები, ახალი ქვები შემოაქვთ ჩვენს ქვეყანაში და ახალი ბერლინის კედლის მშენებლობა მიმდინარეობს.

მაგრამ როგორც უკვე ავღნიშნე, ისტორიის შემობრუნება შეუძლებელია და ისინი, ვინც ამ ახალი ბერლინის კედლის მშენებლობით არიან დაკავებულნი, უნდა დამარცხდნენ და დამარცხდებიან კიდეც.

ბატონო ვიცე პრეზიდენტო, თქვენი ვიზიტი გაგვამხნევებს და ჩვენი დემოკრატიული ოცნებების ახდენაში შეგვიწყობს ხელს.

ჩვენი პარტნიორული ურთიერთობები, რომლებიც ურთიერთ-მისაღებ ღირებულებებსა და ინტერესებს ეფუძნება, მომავალი წლების განმავლობაში, უფრო გაღრმავდება და გაძლიერდება იმ სტრატეგიული პარტნიორობის ქოლგის ქვეშ, რომელიც ჩვენს ორ ქვეყანას აერთიანებს.

მინდა გამოვიყენო ეს შესაძლებლობა და მადლობა გადავუხადო პრეზიდენტ ობამას მისი ძლიერი პოზიციისა და საკმაოდ შთამბეჭდავი განცხადებების გამო, რომელიც მან მოსკოვში გააკეთა.

მსურს აგრეთვე მადლიერებით მივმართო მას ახლებური მართვის სტილის გამო, რომელიც მან თავისუფალ სამყაროში შემოიტანა.

ჯო, მინდა მადლობა გადაგიხადოთ უბრალოდ აქ ყოფნის გამო, ყველაფერი იმისათვის, რაც ჩვენთვის გააკეთეთ, რასაც აკეთებთ და დარწმუნებული, ვარ. რომ მომავალშიც გააკეთებთ.

მახსოვს თქვენი სატელეფონო ზარი გასულ წელს, როდესაც პირველი რუსული ტანკები შემოგრიალდნენ. უამრავი დასავლელი ლიდერი მირეკავდა და თანაგრძნობას მიდასტურებდა. მაგრამ თქვენ ამაზე მეტი გააკეთეთ: კონკრეტული რჩევები მომეცით და ამით, საქართველოს ამ მდგომარეობიდან გამოყვანის პროგრამა განსაზღვრეთ.

ისიც მახსოვს, თუ რა მითხარით სექტემბერში, თქვენი ბრწყინვალე კამპანიის დროს; თქვენ ასე მომმართეთ: "მისმინე მიშა, ახლა უამრავი ადამიანი გირეკავთ, მაგრამ სულ მალე, ისინი ამას აღარ გააკეთებენ; მე კი არასოდეს არ მიგატოვებთ და მუდამ თქვენთან ვიქნები, როდესაც კი ეს თქვენს ქვეყანას დასჭირდება".

თქვენ მართლაც მუდამ ჩვენს გვერდით იდექით და მუდამ ასე იქნება.

მე საკმაო ასაკი მაქვს, ჯო, და კარგად ვიცი, რომ ამერიკაში, ისევე როგორც ყველგან დედამიწაზე უამრავი ცინიკოსი და რეალპოლიტიკის მიმდევარია. მაგრამ ამერიკაში, ისე როგორც არსად ამქვეყნად, იდეები და ღირებულებები განაპირობებენ ცხოვრების სტილსა და ასპარეზს.

თქვენი და პრეზიდენტ ობამას მსგავსი ადამიანების წყალობით, შეერთებული შტატები, მთელი თავისი ისტორიის მანძილზე თავისუფლების მოყვარული და მებრძოლი სულის ადამიანებისათვის მისაბაძ მაგალითად გადაიქცა.

თქვენნაირი ადამიანების წყალობით, ამერიკა მუდმივად არის და მომავალშიც იქნება აღქმული სამოთხედ თავისუფლების მაძიებელი ადამიანებისათვის, რომლებიც ჩვენი პლანეტის ყველა კუთხეში ბინადრობენ.

ჯო, ჩემთვის დიდი პატივი და სიამოვნებაა გადმოგცეთ ეს წიგნი, რომელიც 60 წლის წინათ, ნიუ იორკში დაარსებულმა ყველაზე პრესტიჟულმა ფოტო სააგენტომ, გამომცემლობა "მაგნუმ"-მა გამოსცა. ეს გამომცემლობა დაარსებულია ლტოლვილების მიერ, რომლებიც ტოტალიტარული მმართველობის ქვეშ მყოფი, განადგურებული და დარბეული ევროპიდან გამოიქცნენ.

აშშ-ის ვიცეპრეზიდენტი ჯო ბაიდენი:

დიდი მადლობა ბატონო პრეზიდენტო.

რაოდენ დიდი პატივია ჩემთვის! ჩვენ ვამბობთ, უდიდესი პატივია ის, რომ დავბრუნდი საქართველოში და ახლა ყველა თქვენგანთან ერთად ვიმყოფები. მართალია, არც ახლა არის იდეალური ვითარება, მაგრამ მდგომარეობა გაცილებით უკეთესია, ვიდრე მაშინ, როდესაც აქ ბოლოს ვიმყოფებოდი.

ბატონო პრეზიდენტო, მადლობა მინდა გადავუხადო, კერძოდ, თქვენს ბებიას, დედას და თქვენს ულამაზეს მეუღლეს იმ სტუმართმოყვარებისათვის, რომელიც მათ ჩემს მიმართ გამოიჩინეს გასული ვიზიტის დროს.

მე ვიღებ ამ პატივს, რომელიც ჩემს მიმართ არის გამოხატული. სრულიად გულწრფელად ვამბობ, ამ პატივს უდიდესი მადლიერების გრძნობით ვიღებ მხოლოდ, მაგრამ მთელი ჩემი ქვეყნის სახელით, რადგან ჩემი შესაძლებლობები გიჩვენოთ თქვენ რეზულტატი, პირდაპირ უკავშირდება ამერიკელი ხალხის სურვილს ფეხზე დადგეს და მხარი დაუჭიროს თავისუფლებას. და ბატონო პრეზიდენტო, როგორც ეს თქვენ უკვე იცით ეს არის ორივე პარტიის სენტიმენტი ჩემს ქვეყანაში.

ნება მიბოძეთ მოგახსენოთ, რომ ერთი წლის წინ მე ჩამოვედი საქართველოში და მაშინ იყო ურთულესი დრო და ურთულესი ვითარება. მე მაშინ მეამაყებოდა თქვენს გვერდით დგომა. მიზანი, რისთვისაც დავბრუნდი არის ის, რომ პრეზიდენტმა ობამამ აქ დაბრუნება მთხოვა, მან გამოაგზავნა ცალსახა, მარტივად გასაგები და უბრალო გზავნილი მათთვის, ვინც გვისმენს და მათთვისაც, ვისაც არ სურს მოსმენა - ამერიკა მხარში გიდგათ ამ მომენტშიც და თქვენს მხარდაჭერას მომავალშიც გააგრძელებს.

ქალბატონებო და ბატონებო, ძვირფასო ქართველებო, მიხეილ, მინდა განგიმარტოთ თუ რატომ ვდგავართ თქვენს გვერდით - უპირველეს ყოვლისა, ჩვენ ვხედავთ რაოდენ დიდია თქვენი სწრაფვა დამოუკიდებლობისაკენ.

ვარდების რევოლუცია გახდა როგორც მას მოიხსენიებენ თავიდან - ქართველი ხალხის ხმა, იგი არის ნათელი გამოძახილი თავისუფლების მოყვარული ხალხისა მსოფლიოს ირგვლივ - ყველასი, ვისაც უყვარს მშვიდობა და დემოკრატია და კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია, მათი, ვისაც სწყურია ის და არ გააჩნიათ. რეალურად, მე გავიგე ეს გამოძახილი და მათაც გაიგეს იგი.

რაც თქვენ და თქვენმა ხალხმა გააკეთა, ფართოდ გასცდა საქართველოს ფარგლებს. შეხედეთ დღეს მოედნებზე მასიურად გამოსულ ხალხს, სადაც, ჯერ კიდევ, არ აქვთ თავისუფლება, მაგრამ იბრძვიან მისთვის - თქვენი ვარდების რევოლუციის მაგალითით და გრძელდება მასზე საუბარი. ვარდების რევოლუცია იყო ნათელი სიგნალი მსოფლიოსათვის რომ ჩვენ შევედით 21 საუკუნეში და ამით მეოცე საუკუნის ბორკილები დაიმსხვრა.

ჩვენი კოლექტიური პასუხისმგებოლობაა რომ დავრწმუნდეთ, რომ ამ ბორკილებს აღარ დაგადებენ თქვენ და სხვა მშვიდობის მოყვარულ ხალხს.

საქართველო ჩვენთვის პრიორიტეტულია, როგორც სასიცოცხლო პარტნიორი პროგრესში ევროპასა და მის ფარგლებს გარეთ. აშშ-ს სურს ააშენოს მრავალპარტნიორული მსოფლიო, რომელშიც ერებს საერთო მიზნები და საერთო პრობლემები აერთიანებს.

საქართველოსთან ჩვენი პარტნიორობა მოიცავს უსაფრთხოების გამოწვევისთვის მზადყოფნას. ჩვენ მადლობელი ვართ, ამავდოულად, ქართველი ჯარისკაცების, რომლებიც ჩვენი ჯარისკაცების გვერდით დგანან და ახლაც წვრთნას გადიან, რომ ერთად იდგნენ ავღანეთში. ჩვენი პარტნიორობა მოიცავს ჩვენს დაინტერესებას ენერგო უსაფრთხოების საკითხებში რომელსაც თქვენ სხვა სახელმწიფოებისათვის უზრუნველყოფთ. ჩვენ მივესალმებით საქართველოს როლს ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით, როგორც ხიდს აღმოსავლეთიდან დასავლეთისაკენ ბუნებრივი რესურსების გადინებაში.

ჩვენი პარტნიორობა დამყარებულია დემოკრატიულ იდეალებზე და ჩვენ გავაგრძელებთ დახმარებას და გავაღრმავებთ ქართულ დემოკრატიას.

ჩვენი პარტნიორობა მოიცავს გადაწყვეტილებას, რომ აშენდეს უფრო ძლიერი კავშირები, არა მხოლოდ ჩვენს მთავრობებს შორის, არამედ რაც თანაბრად მნიშვნელოვანია ჩვენი ქვეყნის ხალხებს შორის: მივესალმებით ქართველი სტუდენტების რიცხვის ზრდას ამერიკულ უნივერსიტეტებში და მოუწოდებთ ამერიკელ სტუდენტებს ისწავლონ აქ, საქართველოში; დავეხმაროთ ამერიკელ და ქართველ მეწარმეებს გაკვალონ ახალი ბილიკები ეკონომიური პროგრესისაკენ; ნებისმიერი დემოკრატიის მაცოცხლებელი ძალა არის სამოქალაქო საზოგადოება, რომელიც მართავს ყველა მთავრობებს, თქვენი და ჩვენი მთავრობების ჩათვლით.

საქართველო შეიძლება იყოს პატარა, როგორც თქვენ მოიხსენიეთ ბატონო პრეზიდენტო, მაგრამ მე ვიცი, რომ მას აქვს ძალიან, ძალიან დიდი გული. (აპლოდისმენტები). და უფრო მეტიც, თქვენი მაგალითის ძალას თან ახლავს პასუხისმგებლობა, რომ გაგრძელდეს სხვათა დაუოკებელი წყურვილი დემოკრატიისათვის და დაიცვან დამოუკიდებლობა ყველა ვითარებაში.

არსებობს ამერიკის პრეზიდენტის თომას ჯეფერსონის ცნობილი წერილი, რომელიც მან მისწერა თავის პოლიტიკურ ოპონენტს ჯონ ადამსს. ჯონ ადამსი არის ჩვენი მეორე პრეზიდენტი და დამფუძნებელთაგან ერთ-ერთი და ჯეფერსონი, მესამე. უკვე ასაკში შესვლის შემდეგ, როდესაც არც ერთი აღარ იყო ამერიკის პრეზიდენტი, ძალიან ხანგრძლივი მიმოწერა აკავშირებდათ ვიდრე ორივე გარდაიცვალა ერთსა და იმავე დღეს. და ერთ-ერთ წერილში თომას ჯეფერსონი ამბობს, მე მის პერეფრაზირებას ვახდენ, რომ ისინი ვისაც რევოლუცია მოაქვს, იშვიათად ხედავენ საბოლოო რეზულტატს - ფესვგამჯდარ დემოკრატიას.

ეს განსხვავებული უნდა იყოს. თქვენ ყველამ იცით, რომ დამოუკიდებლობის გამოცხადება და თქვენი ვარდების რევოლუცია იყო დასაწყისი პროცესისა, გარკვეული აზრით რეალური მძიმე ნაწილი უკვე გავლილია. თქვენ ახსენეთ პროტესტის გამომხატველი ხალხი - კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება დემოკრატიაში. კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება დემოკრატიაში. ჩვენ შეჩვეულნი ვართ იმ ხალხს, ვინც პროტესტს გამოხატავს.

მაგრამ თქვენ ხართ იმ ინსტიტუციონალური ატრიბუტიკის მშენებლობის პროცესში, რომელიც ქვეყანას სჭირდება, დემოკრატიის დასამკვიდრებლად, და მე არ ვაჭარბებ, როდესაც ვამბობ, რომ ბევრი სხვა ხალხი მსოფლიოში გიყურებთ თქვენ, რათა გაიგონ, შეძლებთ თუ არა თქვენ ბოლომდე მიიყვანოთ რევოლუცია შედეგებამდე და ღრმად ჩარგოთ დემოკრატიის ეს ფესვები.

ყველა პროგრესულ ერს აქვს დადებული ფსონი თქვენს წარმატებაში, განსაკუთრებით ამ რეგიონის ხალხებს და ეს წარმოაჩენს საქართველოს მნიშვნელოვან ერად ამ რეგიონის, ამ კონტინენტის და, ზოგადად, მსოფლიოს მომავალში.

ახლა კი ვისურვებდი, რომ ჭიქა ღვინო მეჭიროს ხელში, თქვენი ნებართვით ავწიო ჭიქა და შევსვა საქართველოს წარმატების სადღეგრძელო, სადღეგრძელო თქვენი დაუოკებელი სწრაფვისა დამოუკიდებლობისკენ, დემოკრატიისა და თავისუფლებისაკენ.

დიდ მადლობას მოგახსენებთ.

გაუმარჯოს საქართველოს!

მადლობთ ბატონო პრეზიდენტო!

საქართველოს პრეზიდენტის
ადმინისტრაციის მასმედიასთან და
საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახური